Terugblik: Hoe kranig klonk de vijftigjarige band Iron Maiden nog op Graspop 2025?

maandag, 8 september 2025 (14:18) - Festileaks.com

In dit artikel:

Iron Maiden vierde dit jaar haar vijftigste verjaardag en speelde voor het elfdemaal op Graspop, als onderdeel van een twee jaar durende wereldtournee die op 27 mei in Boedapest van start ging. Voor de 32 in Europa aangekondigde shows zijn meer dan een miljoen tickets verkocht; zanger Bruce Dickinson kondigde aan dat de band vooral een set met publieksfavorieten brengt.

De show op Graspop opende verrassend met drie nummers van het vroegere album Killers — waaronder zelden gespeelde nummers als “Murders in the Rue Morgue” en “Killers”, die jaren niet op de setlist stonden — en was verder grotendeels een greatest‑hits‑programma. De visuals wisselden van zeer sterk (een Nosferatu‑achtige montage bij “The Number of the Beast”, cinematische animatie bij “Rime of the Ancient Mariner”, een dramatische ontsnapping bij “Hallowed Be Thy Name”) tot momenten met minder overtuiging.

Dickinson was energiek en charmant op het podium, maar liet bij hoog uitgesponnen nummers als “The Trooper” en vooral “Run to the Hills” enkele hoge noten over aan het publiek — mogelijk door een rondgaande keelontsteking en de natuurlijke beperkingen die met ouder worden meebrengen. Instrumentaal lieten de vier gitaristen en de nieuwe tourdrummer Simon Dawson (ook actief bij Steve Harris’ zijproject British Lion) weinig steekjes vallen.

Een smetje was de visuele invulling van “Run to the Hills”: het nummer behandelt het wrede koloniale geweld tegen inheemse Amerikanen, maar de schermbeelden toonden een eerder simplistische, seksueel getinte scène met mascotte Eddie, wat inconsequent leek met het thema. Toch waren passages zoals Dickinson die met de Britse vlag zwaait bij “The Trooper” en de toevoeging van een Churchill‑oorlogsspeech bij “Aces High” extra theatraliteit.

De show sloot af met “Wasted Years”, een oproep om het verleden los te laten en van het moment te genieten. Al met al was het een imposante, nostalgische voorstelling waarin de band op topmomenten nog schittert, maar waar hier en daar ook kleine roestvlekjes zichtbaar werden — een herinnering om de legende zolang mogelijk live mee te maken. (Festileaks organiseert tegelijk weer een publieksstemming voor de beste festivalacts; lezers worden uitgenodigd te stemmen.)