The Cure, de koningen van de lange festivalset

In dit artikel:

The Cure keert komende zomer terug op Europese festivalpodia en sluit onder meer Rock Werchter 2026 af; ze staan ook op Electric Castle en Primavera Sound. De band, bekend om setlists die zelden onder de twee uur duiken, speelt nog steeds uitbundig lange nummers — een stijlkeuze die haaks staat op de hedendaagse trend van korte streamingvriendelijke songs.

Op hun meest recente album Songs of a Lost World staan meerdere lange stukken: vijf van de acht nummers duren langer dan vijf minuten. De tekst licht vijf van die epische liedjes uit. A Forest wordt in de singleversie korter gespeeld, maar live vaak tot zo’n zeven minuten uitgebouwd, met een langzaam opgebouwde, dreigende gitaartoon van Robert Smith die uitmondt in een weids epos. Pictures of You is een van de langste en meest geliefde nummers (ruim acht minuten) en blijft een vaste waarde op setlists; het behandelt thema’s van verloren liefde en heimwee. Alone, de opener van het nieuwe album, kenmerkt zich door een instrumentale aanloop van zo’n 3,5 minuut voordat Smith inzet — een track die ook door Four Tet werd geremixt tot een dansbare maar emotionele versie. Disintegration, titelsong van hun achtste plaat, duurt bijna acht minuten en markeert de terugkeer naar gothic/postpunkgeluid en persoonlijke, beleefde breakupsongteksten. Endsong is het zwaarste en langste nummer in de selectie — ruim tien minuten over sterfelijkheid en afscheid, vaak vlak voor de toegift gespeeld.

Kortom: The Cure blijft trouw aan uitgestrekte, atmosferische composities die live tot hun recht komen. Wie hun festivaloptreden bezoekt, kan rekenen op langere, verhaalgedreven muzikale reizen in plaats van korte popformaten.